Architekt wyjaśnia, jak powinno się wydzielać strefy w salonie i po co to robić. Sprawdź porady dotyczące aranżacji funkcjonalnie podzielonego salonu.
Jakie wydzielić strefy w salonie?
Wyznaczenie stref w salonie przede wszystkim ma celu zwiększenie funkcjonalności pomieszczenia. Zwłaszcza w wielu mieszkaniach, a także coraz częściej w domach jednorodzinnych, salon nie tylko funkcjonuje jako reprezentacyjna przestrzeń do wypoczynku czy spotkań towarzyskich. Współcześnie z przestrzeni salonu wydziela się na przykład:
- strefę wypoczynkową z kącikiem telewizyjnym (obejmuje takie elementy jak: sofa, fotele, stolik kawowy, szafka RTV z telewizorem, regały);
- strefę sypialnianą (łóżko, szafka nocna);
- strefę jadalnianą (stół z krzesłami, wyższe modele wysp kuchennych z krzesłami barowymi);
- strefę gabinetową (obejmuje biurko, fotel lub krzesło biurowe, regał),
- strefę kuchenną.
Najważniejsze jest jednak, aby elementy wyposażenia, tworzące poszczególne strefy, nie utrudniały nam swobodnego przemieszczania się w obrębie pokoju dziennego. Optymalna odległość (szerokość) pomiędzy poszczególnymi strefami w salonie wynosi około 80 centymetrów. Co ważne, odległość pomiędzy kanapą a telewizorem powinna wynosić około 200 centymetrów. Aby swobodnie otwierać drzwi balkonowe lub tarasowe, należy pamiętać o tym, by wyznaczyć pas wolnej przestrzeni o szerokości minimum 100 centymetrów.
Jak zaakcentować podział na strefy?
Współcześnie w aranżacji salonu podzielonego na strefy stosuje się akcenty (między innymi kolorystyczne), które sprawiają, że wnętrze staje bardziej atrakcyjne wizualnie i niebanalne. Zastosowanie drzwi przesuwnych, ścianek szklanych, stworzenie ścianek działowych z płyt gipsowo-kartonowych czy półścianek pozytywnie oddziałuje również na funkcjonalność salonów o dużym metrażu.
Kolorystyka a podział salonu na strefy
Poszczególne strefy w salonie możemy wyróżnić za pomocą zgranej kolorystyki – każdą strefę możemy zaakcentować odmiennym kolorem ścian. Przy czym warto podkreślić, że ważny jest tutaj umiar, ponieważ zbyt duża liczba kolorów może przytłoczyć i wprowadzić wrażenie chaosu. W małych salonach szczególnie zalecany jest wybór barw jasnych, neutralnych (odcienie bieli, kremy, beże, brązy, szarości) – wówczas wnętrze zostanie optycznie powiększone. Wrażenie przestrzenności spotęguje też zastosowanie odmiennych tonów tej samej barwy.
Dla aranżacji pokoju dziennego bezpieczniejszy będzie wybór barw, które sąsiadują ze sobą na kole kolorów. Wówczas zachowamy harmonię oraz zapewnimy stylowe i płynne przejście pomiędzy poszczególnymi strefami.
Kolejną opcją, prócz podziału kolorystycznego i zastosowania tapet, jest oddzielenie stref za pomocą lameli ściennych.
Podział na strefy a różne rodzaje nawierzchni podłogi
Kolejnym sposobem na podział pokoju jest zastosowanie różnych rodzajów nawierzchni podłogi. Dla przykładu – w strefie kuchennej możemy położyć płytki podłogowe, strefę wypoczynkową zaakcentujemy dużym, komfortowym dywanem, a pozostałe strefy możemy wyłożyć klasycznymi panelami podłogowymi.
Alternatywnym rozwiązaniem będzie też zastosowanie tego samego rodzaju nawierzchni, ale w różnych odcieniach.
Zaakcentowanie stref za pomocą mebli, ścianek i drzwi przesuwnych
W salonie odrębność stref możemy zaakcentować także za pomocą mebli (zwłaszcza klasycznych regałów, regałów ażurowych, kanapy i narożnika, wysokiego łóżka do sypialni) i mobilnego, składanego parawanu.
W przestronnych salonach urządzonych m.in. w stylu nowoczesnym, industrialnym lub loft możemy pokusić się o designerską szklaną ściankę. Do uzyskania osobnej strefy możemy wykorzystać również ścianki działowe. Ważny jest jednak odpowiedni podział pomieszczenia i ustawienie mebli w taki sposób, aby uniknąć zamknięcia przestrzeni w zbyt małych strefach.
Świetnie sprawdzi się także niska półścianka, która nie będzie odbierać salonowi jego przestronności.
Uwaga: Aby półścianki nie zmniejszały dostępnej przestrzeni w konkretnej strefie, powinny sięgać do połowy lub ¾ wysokości salonu.
Do pokojów dziennych o dużym metrażu możemy wprowadzić drzwi przesuwne, które będą oddzielać poszczególne strefy, ale również odgrywać rolę dekoracji (zwłaszcza modele drzwi przesuwnych naściennych na reprezentacyjnych szynach). Drzwi przesuwne możemy zastosować, odgradzając strefę rozrywki i wypoczynku od strefy sypialnianej, czy od strefy biurowej.
Jak wydzielić strefę kuchenną w salonie?
Wydzielając aneks kuchenny z salonu, warto przeznaczyć na niego około 1/3 powierzchni pomieszczenia. W praktyce oznacza to, że zarówno strefa dzienna (pozostała część salonu), jak i strefa kuchenna nie powinny negatywnie oddziaływać na funkcjonalność salonu – domownicy oraz goście muszą mieć możliwość swobodnego poruszania się w danej strefie.
W aneksie kuchennym najczęściej projektowana jest zabudowa kuchenna jednorzędowa lub zabudowa kuchenna w kształcie litery L, rzadziej jest to zabudowa dwurzędowa. Architekci wnętrz podkreślają jednak, że w przypadku zabudowy jednorzędowej nie będzie możliwe wprowadzenie tak zwanej złotej zasady, czyli trójkąta roboczego. Jest on rysowany w odniesieniu do rzutów pomieszczenia, a trzy wierzchołki tworzą najważniejsze elementy kuchennego wyposażenia. Są to: lodówka, kuchenka (płyta grzewcza, piekarnik), zlewozmywak.
Trójkąt roboczy określa optymalne odległości pomiędzy wymienionymi elementami, tak, aby ułatwić przemieszczanie się w obrębie strefy kuchennej, ale również przyspieszyć przygotowywanie posiłków. Łączna długość boków trójkąta nie powinna przekraczać 7 metrów.
Zalecane odległości w kuchni zgodnie z zasadą trójkąta roboczego:
- odległość pomiędzy lodówką a kuchenką/piekarnikiem – wynosi od 120 do 270 centymetrów;
- odległość pomiędzy lodówką a zlewozmywakiem – wynosi od 120 do 210 centymetrów;
- odległość pomiędzy zlewozmywakiem a kuchenką/piekarnikiem – wynosi od 120 do 210 centymetrów lub 90 centymetrów (w aneksach kuchennych).
Aneks kuchenny a strefy robocze
Warto również wspomnieć o tym, że w kuchniach zamkniętych oraz w aneksach kuchennych również funkcjonuje podział na strefy.
Strefy robocze w aneksie kuchennym to:
- strefa zapasów – obejmuje lodówkę i zamrażarkę oraz szafki kuchenne do przechowywania żywności niewymagającej chłodzenia;strefa przechowywania – składają się na nią elementy wyposażenia kuchni, w których przechowywane są np. garnki, sztućce i inne przedmioty kuchenne;
- strefa przygotowywania posiłków – obejmuje blaty robocze, blaty pomocnicze oraz wyspę kuchenną (optymalna długość blatów kuchennych wynosi około 120 centymetrów);
- strefa gotowania – może składać się na nią kuchenka (płyta grzewcza), piekarnik, mikrofala;
- strefa mokra (strefa zmywania) – obejmuje zlewozmywak, zmywarkę oraz szafkę, która lokowana jest pod zlewem.
Jadalnia w salonie – jak ją zaaranżować?
W dużych i reprezentacyjnych pokojach dziennych często decydujemy się na wydzielenie jadalni – zwłaszcza w sytuacji, gdy planujemy również urządzić obok aneks kuchenny. Wówczas najlepiej będzie, aby jadalnia została ulokowana na granicy strefy kuchennej oraz pozostałych stref salonu. W takim układzie z łatwością będziemy mogli w jednym pomieszczeniu gotujemy, spożywamy posiłki i odpoczywamy.
Centralnym punktem każdej jadalni jest duży stół z krzesłami. Współcześnie na rynku mamy do wyboru wiele opcji, między innymi: stoły prostokątne, stoły kwadratowe, stoły okrągłe i owalne, stoły z rozkładanym blatem, stoły składane. Jeżeli zależy nam na tym, aby stół nie blokował ścieżek komunikacyjnych w salonie, to możemy postawić na modele z rozkładanym blatem lub całkowicie składane. Mniej miejsca zajmą również modele stołów okrągłych i owalnych. Jeżeli zależy nam na tym, aby wyraźnie zaakcentować podział przestrzeni pomiędzy salonem, jadalni i aneksem kuchenną, to najlepiej sprawdzą się prostokątne modele stołów.
Wielkość stołu należy dostosować do naszych indywidualnych potrzeb i takich aspektów jak: metraż i bryła pomieszczenia, układ zabudowy w aneksie kuchennym, liczba domowników korzystających ze stołu na co dzień, przewidywana liczba gości (w sytuacji, gdy mamy zamiar organizować domowe przyjęcia). Stół i krzesła nie tylko nie powinny krępować ruchów, ale również nie kolidować ze ścianami i pozostałymi meblami. Przyjmuje się więc, że do umieszczenia obok siebie w jednym rzędzie czterech krzeseł będziemy potrzebować około 240 centymetrów wolnej przestrzeni w salonie. Jedna osoba zajmuje natomiast około 60 centymetrów długości stołu, a odległość pomiędzy osobami siedzącymi naprzeciwko siebie powinna wynosić minimum 100 centymetrów. Poniżej przedstawiamy minimalne wymiary stołu o blacie prostokątnym:
- 60 cm x 80 cm – stół dla dwóch osób;
- 80 cm x 120 cm – stół dla czterech osób;
- 80 cm x 140 cm – stół dla sześciu osób;
- 80 cm x 160 cm – stół dla ośmiu osób.
Natomiast kupując stół okrągły, pod uwagę bierze się średnicę blatu:
- średnica 70 cm – stół dla dwóch osób;
- średnica 80 cm – stół dla czterech osób;
- średnica 120 cm – stół dla sześciu osób;
- średnica 150 cm – stół dla ośmiu osób.