Najlepsze rośliny dla początkujących – 4 propozycje

Wiele ozdobnych roślin doniczkowych pochodzi z tropikalnych lasów deszczowych, jak przykładowo storczyki, bromelie albo filodendrony. Niektóre z nich nie muszą przechodzić fazy spoczynku i zachowują atrakcyjność przez okrągły rok. Inne zaś wymagają specjalnych warunków, aby przygotować się do ponownego kwitnienia. Pośród roślin doniczkowych można rozróżnić gatunki o pięknych kwiatach oraz takie, które przyciągają wzrok efektownymi liśćmi. Dla początkujących hodowców roślin wybraliśmy takie, które przyzwyczajone w swojej ojczyźnie do trudnych warunków życia, są w stanie wybaczyć ogrodnikowi nie jeden błąd.

Sansewieria - popularna roślina do wnętrza

Sansewieria albo wężownica (Sansevieria) należy zdecydowanie do najłatwiejszych w uprawie roślin w ogóle. Ma bardzo niewielkie wymagania i wybaczy Ci, nawet wielodniowe zapomnienie. Większość z ponad 60 gatunków sansewierii ma swój dom w gorącym i suchym klimacie tropikalnej Afryki. Do Europy przywiózł roślinę pod koniec XVIII wieku szwedzki badacz Carl Thunberg i nadał jej botaniczną nazwę rodzajową na cześć włoskiego botanika księcia San Severo. 

Sansewieria albo wężownica należy zdecydowanie do najłatwiejszych w uprawie roślin w ogóle.

Pustynna roślina szybko przystosowała się do życia w pomieszczaniach. Od pokoleń rośnie sansewieria jako egzotyczna roślina na południowych parapetach okiennych. Liczne odmiany hodowlane dzikiego gatunku Sansevieria trifasciata (S. gwinejska) często spotyka się w roli roślin doniczkowych w mieszkaniach i biurach, ponieważ prawie wcale nie wymagają opieki.

Pustynna roślina szybko przystosowała się do życia w pomieszczaniach.
Pustynna roślina szybko przystosowała się do życia w pomieszczaniach.

Sansewieria jest zielnym sukulentem i nie tworzy wyprostowanej łodygi. Wszystkie liście wyrastają z krótkich, grubych kłączy. Są wiecznie zielone, proste, płaskie lub cylindryczne z jasnozielonymi poprzecznymi paskami. Osiągające długość do 150 cm liście są nie tylko ozdobne, ale również oczyszczają powietrze z lotnych zanieczyszczeń (np. formaldehydów). Starsze rośliny czasem rozwijają małe, zielonkawobiałe, pachnące kwiaty zebrane w rozgałęzione, wzniesione grono.

Sansewieria dopasowuje swoje zabarwienie do oświetlenia.

Preferuje jasne stanowiska na dużych oknach. Dzięki swojej odpornej naturze rośnie również w warunkach mniej korzystnych. Idealną temperaturę stanowi przedział 21-24°C, ale roślina zniesie nawet do 30°C. W długim okresie słońca i upałów dobrze jest jednak zapewnić jej nieco ocienienia. Zimą temperatura powinna być nieco niższa, ale nie poniżej 15°C.

Sansewieria należy do roślin najłatwiejszych w uprawie
Sansewieria należy do roślin najłatwiejszych w uprawie

Sansewieria dopasowuje swoje zabarwienie do oświetlenia. Im ciemniejsze jest miejsce, w którym stoi, tym ciemniej przebarwiają się jej liście. W miejscu bardzo jasnym, liście blakną. Kiedy stoi w sypialni, działa jak generator tlenu. W przeciwieństwie do większości roślin sansewieria produkuje tlen nie w dzień, ale w nocy. Doskonale oprawia klimat pomieszczenia. Aby uzyskać odczuwalne wyniki, trzeba jednak mieć obok siebie więcej niż jedną roślinę.  

Artykuły na temat ogrodu - patrz tutaj

Pilea w uprawie doniczkowej

Rodzaj botaniczny liczy sobie kilkaset gatunków, jednak w doniczkowej uprawie spotyka się tylko kilka z nich, a wśród nich godną polecenia dla początkujących pileę peperomiowatą (Pilea Peperomioides). Ten pochodzący z Chin gatunek został opisany dopiero w 1912 roku, a do Europy trafił ponad 30 lat później. Ze względu na podobieństwo liści do peperomii (pieprzówki), podejrzewano początkowo, że opisywana pilea jest jednym z jej gatunków – stąd późniejsza nazwa gatunkowa. 

Pilea jest łatwa w uprawie
Pilea jest łatwa w uprawie

Pilea należy do grupy roślin doniczkowych najłatwiejszych w uprawie. Posiada wiele ciekawych nazw potocznych, jak „pieniążek”, „ucho słonia”, „naleśnik” (kształt liści), „kwiat armatni” (dojrzałe pylniki eksplodują i wyrzucają pyłek, który tworzy chmurę – zapylanie przez wiatr), czy „roślina UFO” (liście na długich ogonkach przypominają „latające spodki”). 

Pilea peperomiowata, która w swojej ojczyźnie rośnie na wysokości do 3000 m, w naszych warunkach jest rośliną ozdobną o wyjątkowej odporności i łatwości w uprawie. Dekorację stanowią prawie okrągłe liście na długich ogonkach w kolorze świeżej zieleni. Ich średnica może dochodzić do 15 cm. Są skórzaste i połyskujące. 

Pilea lubi stanowisko jasne do półzacienionego
Pilea lubi stanowisko jasne do półzacienionego

Pilea lubi stanowisko jasne do półzacienionego, jednak nie znosi bezpośredniego nasłonecznienia. Jeśli stoi w miejscu zbyt ciemnym, jej liście szybko tracą kolor. Idealne są temperatury w przedziale 15-18°C. Zimą znosi też temperaturę około 5°C, ale może zimować w normalnym pomieszczeniu. Lubi świeże powietrza, ale nie znosi przeciągów. Chętnie kieruje się w kierunku światła, dlatego dobrze jest od czasu do czasu obracać doniczkę, aby uzyskać regularny pokrój rośliny. 

Pilea peperomiowata, która w swojej ojczyźnie rośnie na wysokości do 3000 m

Monstera - pochodząca z tropikalnych lasów

Ten rodzaj roślin pochodzi tropikalnych lasów środkowej i południowej Ameryki. W swojej ojczyźnie wspina się jako pnącze po pniach drzew. Najbardziej popularnym gatunkiem w uprawie doniczkowej jest monstera dziurawa (Monstera deliciosa). Jej liście są głęboko powcinane, a starsze posiadają w blaszce otwory. 

Monstera - tropikalna roślina w Twoim domu
Monstera - tropikalna roślina w Twoim domu

Monstera jest może odrobinę bardziej wymagająca niż sansewieria i pilea, jednak również łatwa w uprawie. Ponieważ rośnie dosyć szybko, trzeba przewidzieć dla niej odpowiednio dużo miejsca. Charakterystyczne „okienka” w liściach tworzą się, kiedy monstera ma bardzo jasne stanowisko. Liście są najpierw jasnozielone, sercowate i całobrzegie, z czasem przebarwiają się na ciemnozielone z połyskiem. Na dodatek blaszki liściowe stają się powcinane i dziurawe, co daje bardzo efektowny wygląd. Nie wiadomo też do końca, dlaczego roślina tworzy takie oryginalne ulistnienie. Jedna z prób wyjaśnienia tego zjawiska stawia na lepszą absorpcję światła w zacienionych miejscach przez duże liście ze szczelinami. Ogonki liściowe są długie i mocne, są bardzo silnie połączone z łodygą i wygięte, co pozwala im zakotwiczyć roślinę na gałęziach drzewa.

Podlewać należy monsterę regularnie, ale nie za dużo

Monstera potrzebuje dużo miejsca. Preferuje jasne i ciepłe stanowiska (ale nie w pełnym słońcu), jak również wilgotne powietrze i żyzne podłoże. Wprawdzie znosi półcień i cień, jednak liście nie są wtedy tak bardzo efektowne. Monstera wygląda najpiękniej, kiedy dostaje światło z wielu stron. Temperatura wiosną i latem powinna wynosić ok. 21°C, a zimą może być rzędu 16-18°C. 

Monstera jest nieco bardziej wymagająca niż dwie wymienione wcześniej rośliny
Monstera jest nieco bardziej wymagająca niż dwie wymienione wcześniej rośliny

Podlewać należy monsterę regularnie, ale nie za dużo; łatwiej znosi suszę niż zastój wody. Młode ośliny trzeba przesadzać co roku, ponieważ szybko zwiększają wymiary i potrzebują większej doniczki. Starszym monsterom wystarczy wymiana wiosną górnej warstwy podłoża w doniczce.

Zamiokulkas - jedna z najpopularniejszych roślin

Zamiokulkas zamiolistny (Zamioculcas zamiifolia) należy do najbardziej wyrozumiałych roślin doniczkowych i wybaczy prawie każdy błąd w pielęgnacji. Może być doskonałym prezentem dla bardzo początkującego miłośnika kwiatów. Podobno jest najbardziej odporną rośliną doniczkową na świecie. Pochodzi z lasów Afryki Wschodniej, a popularność w Europie zyskał całkiem niedawno. Ze względu na łatwość pielęgnacji, chętnie jest ustawiany w biurach.

Zamiokulkas zamiolistny należy do najbardziej wyrozumiałych roślin doniczkowych

Forma wzrostu zamiokulkasa jest bardzo oryginalna i przypomina on wyglądem paproć. Wzniesione liście o długości do 80 cm, o pierzastej blaszce, składają się z ułożonych naprzeciwlegle podłużnie eliptycznych listków (do 15 cm długości). Są one skórzaste i zgrubiałe, mają mocny zielony kolor. Kiedy listek trafi na wilgotne podłoże, rozwija się z niego z czasem nowa roślinka. Nawiasem mówiąc, wegetatywne rozmnażanie z sadzonek liściowych jest rzadką cechą roślin z rodziny obrazkowatych. 

Forma wzrostu zamiokulkasa jest bardzo oryginalna
Forma wzrostu zamiokulkasa jest bardzo oryginalna
Zamiokulkas potrzebuje normalnej pokojowej temperatury
Zamiokulkas potrzebuje normalnej pokojowej temperatury

Zamiokulkas potrzebuje normalnej pokojowej temperatury, stanowiska bez nadmiernego słońca i od czasu do czasu trochę wody – więcej nie potrzebuje do życia. W żadnym wypadku nie należy go jednak stawiać w bardzo niskich temperaturach, na przykład zimą na klatce schodowej bez ogrzewania. Nie szkodzi mu natomiast suche powietrze z centralnego ogrzewania, ponieważ zgrubiałe ogonki liściowe służą mu za magazyn wody.